У шклоўскай калоніі №17 існуе неафіцыйная забарона на ўжыванне беларускай мовы палітзняволенымі. Але на гэтым ўціск не сканчаецца.
Яўген Меркіс. Фота: ПЦ "Вясна"
Былы палітвязень і журналіст Яўген Меркіс распавёў пра неафіцыйныя забароны для палітычных зняволеных у шклоўскай калоніі №17. Паводле яго слоў, вязням з прафілактычным улікам №10 (гэта значыць палітычным) забаранялася наведваць царкву, бібліятэку, спартзалу і стадыён.
Чытайце таксама: «З пустымі рукамі»: у жаночай калоніі ў Гомелі жанчынам забаранілі браць нават пракладкі
Як адзначае Меркіс у размове з праваабаронцамі «Вясны», гэтыя абмежаванні не былі афіцыйна зафіксаваныя, але дзейнічалі пастаянна. Адміністрацыя, па яго словах, баялася кантактаў паміж палітвязнямі і іншымі асуджанымі. Увесь вольны час яны маглі праводзіць толькі ў межах свайго атрада. Кнігі чыталі ўпотай — калі хтосьці з «белых» (звычайных вязняў) пакідаў іх у бараку.
Палітвязняў пазбаўлялі спатканняў, а нават дробныя парушэнні — напрыклад, незашпілены гузік — маглі стаць падставай для пакарання або траплення ў ШЫЗА. «Асноўны прынцып жыцця ў калоніі — зэк мусіць пакутваць і ўвесь час быць занятым», — кажа Яўген. Паводле ягоных словаў, вязняў прымушалі гадзінамі стаяць на праверках і выконваць бессэнсоўныя працы, «напрыклад, сеяць пясок».
Умовы харчавання былі вельмі сціплымі: бульба, кашы і рыбныя катлеты з косткамі. Садавіна і малочныя прадукты адсутнічалі цалкам, а ў краме дазвалялася траціць не больш за дзве базавыя велічыні ў месяц.
Меркіс падкрэслівае, што ў калоніі пануе пастаянны псіхалагічны ціск — абразы, правакацыі, забарона карыстацца беларускай мовай. Паводле яго, беларуская мова ўспрымаецца адміністрацыяй як праява грамадзянскай пазіцыі і можа прывесці да пакарання.
Сам журналіст правёў у штрафным ізалятары 16 сутак, з якіх 13 былі ў поўнай ізаляцыі: без матраца, у холадзе, без магчымасці адпачыць. «Некаторыя вязні ледзь не вар’яцелі ад адзіноты», — узгадвае ён.
Пасля вызвалення Яўген адзначае, што посттурэмны ціск у Беларусі не спыняецца: былыя палітвязні сутыкаюцца з праблемамі працаўладкавання, пастаяннымі праверкамі і кантролем. «Ты змяняешся настолькі, што, калі выходзіш на волю, ужо не ведаеш, кім быў раней», — прызнаецца Меркіс.
Чытайце таксама: У Брэсце пачаліся рэйды на пустуючыя дамы і аўтамабілі
Напоминание юриста о запрете подросткам до 16 лет находиться вне дома без взрослых во время…
Беларуска паказала, як арыгінальна падрыхтаваць застолле да свята, калі маеш абмежаваны бюджэт. Такі падыход не…
Брестский облисполком вновь назвал три главные достопримечательности региона. Выбор удивил: рядом с крепостью и пущей…
Водитель рейсового автобуса №206 «Могилев – Толпечицы» вынужден был остановиться на дороге из-за отсутствия обработки…
Много месяцев Егор и его мама Светлана пытаются разобраться, почему так произошло и правильно ли…
В Бресте неожиданно выпал снег и разыгралась настоящая метель. Горожане делятся эмоциями и гадают, доживет…